Wybiła 15.00, pewnej pięknej, słonecznej, gorącej soboty zaczął się sen, nasz sen. Otworzyły się nowe drzwi, nowego rozdziału w naszym życiu. Wpatrzeni w siebie, w rytmie bicia serca powiedzieliśmy „TAK!”. Mówiąc Bogu prowadź, przez drogi łatwe, ale i wyboiste. Na dobre i złe. Z uśmiechem, ale i łzami na twarzy, pragniemy cieszyć się i płakać, wspominać i wzruszać, bawić i pracować. Żyć w jedności, całości. Zaczęło się życie pełne. Życie dla drugiej osoby.